De Bajau, mensen met een genetische mutatie die in de zee kunnen leven!

Uit een recent onderzoek blijkt dat een nomadisch volk in Zuidoost-Azië mogelijk genetisch is geëvolueerd om beter te kunnen duiken.

In tegenstelling tot de meeste mensen leven de Bajau in het water van de zee en brengen ze 60% van hun tijd onder water door. Ze zijn zo vertrouwd met dit element dat ze in 2004 in staat waren om toeristen voor naderend gevaar te waarschuwen en hen te beschermen tegen de tsunami die de kusten teisterde.

Deze levensstijl heeft de interesse gewekt van onderzoekers van het Centre for Geogenetics aan de Universiteit van Kopenhagen in Denemarken. Melissa Llardo, hoofdauteur van het onderzoek, ging naar de plek waar de Bajau wonen om ze te leren kennen en te bestuderen.

Dit nomadische volk leeft in de wateren van de Filipijnen, Maleisië en Indonesië. De Bajau duiken om vis te vangen, maar ook elementen van de zeebodem te halen, die ze gebruiken om handwerk te maken.

Melissa Llardo legde aan Inside Science van de BBC uit dat "ze mogelijk al duizenden jaren op woonboten leven, van plaats naar plaats reizen in de wateren van Zuidoost-Azië en slechts af en toe land bezoeken. Alles wat ze nodig hebben, halen ze dus uit de zee".

Om deze reden hebben de Bajau een buitengewoon duikvermogen ontwikkeld en kunnen ze 13 minuten onder water blijven op dieptes tot wel 60 meter, volgens National Geographic.

De onderzoeker vermoedde dat de Bajau voor een dergelijke inventiviteit een biologisch voordeel bezaten en besloot één orgaan in het bijzonder te bestuderen: de milt.

De milt is belangrijk voor vorming van bloedcellen, dient als opslag ervan en breekt ze ook af. Hij is ongeveer zo groot als een vuist en bevindt zich in de buikholte, net onder de longen. Als we duiken, functioneert de milt als een biologische duikfles die de hoeveelheid zuurstof vergroot, aldus de BBC.

Een andere factor die erop wijst dat de grootte van de milt verband kan houden met het vermogen om te duiken, zijn zeezoogdieren, zoals zeehonden, met verhoudingsgewijs grotere milten.

De auteur van het onderzoek, dr. Ilardo, gebruikte een draagbaar echoapparaat om de Bajau te bestuderen: "Ik heb de mensen heel vriendelijk gevraagd om me hun milt te laten bekijken", zei ze.

Na het meten van dit belangrijke orgaan ontdekten de onderzoekers dat dit bij de Bajau 50% groter was dan bij hun landelijke buren, de Saluanen, die op het droge leven en slechts af en toe het water ingaan.

De onderzoekers merkten verder op dat andere personen van de Bajau, die andere activiteiten ontplooiden en dus niet doken, een milt hadden die even groot was als die van hun familieleden.

Volgens het onderzoek, dat is gepubliceerd in het wetenschappelijke tijdschrift Cell, wijst alles erop dat de toename van de omvang van de milt mogelijk een genetische evolutie is en geen kortstondige aanpassing van het orgaan.

Ilardo wees er echter op dat het niet duidelijk is hoe lang de Bajau deze levensstijl al hebben en wanneer deze aanpassing precies is ontstaan, gelet op de momenteel beschikbare genetische gegevens.

Volgens ruwe schattingen wonen er in Zuidoost-Azië ongeveer een miljoen Bajau. Helaas wordt hun manier van leven bedreigd.

Volgens National Geographic hebben de Bajau niet dezelfde rechten als andere burgers en leven ze in een marginale positie.

Bovendien heeft de toename van de industriële visserij ernstige schade toegebracht aan hun belangrijkste bron van inkomsten, de traditionele visvangst.

De wetenschappelijke interesse om te begrijpen hoe deze evolutie heeft plaatsgevonden en hoe het lichaam van de Bajau functioneert, heeft ook een medisch doel.

Volgens National Geographic is de duikreflex vergelijkbaar met een aandoening die acute hypoxie wordt genoemd, waarbij mensen snel zuurstof verliezen. In sommige gevallen leidt deze toestand tot de dood. De studie van de milt van de Bajau kan daarom dienen als laboratorium om deze aandoening, hypoxie, te doorgronden.

Volg ons op MSN om elke dag de beste artikelen te ontvangen