9 kenmerken waaraan je kunt zien of je imposter syndroom hebt

Heb je soms het griezelige gevoel dat mensen je 'doorhebben' en iemand op je werk zal ontdekken dat je eigenlijk niet de beste persoon bent om de klus te klaren? Of ben je bang en gestresst dat je de volgende grote opdracht of presentatie gaat verpesten?

Nou, je bent niet de enige die zich zo voelt. Bovendien kunnen dit tekenen zijn van het imposter syndroom.

Volgens Psychology Today wordt het imposter syndroom gedefinieerd als "mensen die geloven dat ze hun prestaties en de hoge achting die ze in feite over het algemeen hebben, niet verdienen".

Psychology Today wijst er ook op dat deze personen vaak succesvol en goed opgeleid zijn. Toch lijken ze het gevoel niet van zich af te kunnen schudden dat "ze niet zo bekwaam of intelligent zijn als anderen misschien denken - en dat mensen snel genoeg de waarheid over hen zullen ontdekken."

Volgens een artikel gepubliceerd in het tijdschrift ERIC werd het imposter syndroom in 1978 geïdentificeerd door psychologen Pauline Rose Clance en Suzanne Imes.

Het duo dacht oorspronkelijk dat de aandoening een angst was die uniek is voor vrouwen. Ze wilden het woord syndroom niet gebruiken en noemden de aandoening het 'imposter fenomeen'.

Volgens het artikel in ERIC over het imposter syndroom, werkte Pauline Rose Clance in de jaren tachtig samen met Gail Matthews, een professor in de psychologie aan de Dominicaanse Universiteit van Californië, om een onderzoek uit te voeren naar het 'imposter fenomeen'.

Clance en Matthews ontdekten dat het imposter syndroom niet uniek was voor vrouwen. Bovendien ervoeren ongeveer 70% van de ondervraagden de symptomen van het imposter syndroom, hetzij als jonge student, hetzij op een bepaald moment tijdens de carrière.

Een artikel over het imposter syndroom dat in het tijdschrift Forbes gepubliceerd is, wijst erop dat de overstap naar werken op afstand als gevolg van de pandemie ertoe heeft geleid dat veel werknemers het imposter syndroom hebben ervaren.

Volgens Forbes was het resultaat van de overstap naar werken op afstand een "gebrek aan feedback van hun manager of de zichtbaarheid die nodig is om  prestaties te valideren". Dit veroorzaakte bij velen het imposter syndroom.

Het Forbes-artikel identificeerde ook negen aanwijzingen waarmee je kunt testen of je lijdt aan het imposter syndroom.

De eerste is dat je te hard werkt. Dit is een natuurlijk gevolg van het syndroom, aangezien het individu voelt dat hij of zij meer moet werken om zichzelf te bewijzen.

Het volgende teken is dat je de neiging hebt om weinig belang te hechten aan je vaardigheden, capaciteiten en kennis. Hoeveel kwalificaties je ook hebt, het voelt nooit alsof je goed of gekwalificeerd genoeg bent.

Forbes wijst er ook op dat mensen die lijden aan het imposter syndroom door anderen vaak als een perfectionist worden gezien. Ze zullen hun werk dubbel en drie keer controleren, omdat ze perfect willen zijn. Fouten, zelfs gewone, kleine fouten, hebben de neiging om mensen met het syndroom het gevoel te geven dat ze incompetent zijn.

Als je last hebt van het imposter syndroom, ben je voortdurend op zoek naar feedback en bevestiging van anderen. Externe validatie kan de enige manier zijn waarop je het gevoel krijgt dat je goed genoeg bent.

Bovendien vergelijken mensen met het syndroom zichzelf constant met collega's en vrienden en voelen ze zich teleurgesteld als anderen 'het beter doen' dan zij, omdat ze altijd de beste willen zijn.

Deze drang om de beste te zijn gaat hand in hand met een laag zelfvertrouwen. Patiënten met het imposter syndroom zijn vaak bang om hun meningen te uiten, omdat ze bang zijn dat anderen zullen denken dat ze belachelijk zijn.

Forbes voegt er ook aan toe dat ze de neiging hebben ondermaats te presteren wanneer ze onder druk worden gezet, of in welke extreme omstandigheden dan ook.

Bovendien hebben degenen die leven met het imposter syndroom de neiging om de wereld zwart-wit te zien. Ze zien hun werk of uitvoering als briljant of als rotzooi, met niets daartussenin.

Ten slotte zal iemand met het imposter syndroom hoogstwaarschijnlijk ook een extreme pleaser zijn, bereid om te doen wat anderen willen zodat ze daarmee externe validatie kunnen krijgen.

Gelukkig, zoals Psychology Today meldt, is het imposter syndroom niet iets waar je voor altijd mee moet leven. Degenen die aan het syndroom lijden, kunnen proberen om met een goede vriend of familielid over hun gevoelens te praten. Daarnaast is het belangrijk om jezelf te herinneren aan alles dat je al hebt bereikt in het leven.

Als je echter blijft worstelen met het imposter syndroom, kan het nuttig zijn om in therapie te gaan. Gesprekstherapie met een psycholoog kan je helpen je denkpatronen te veranderen. En, zoals altijd, herinneren we je eraan dat we geen dokters zijn, dus als je worstelt met depressieve gedachten of mentale problemen, aarzel dan nooit om medische hulp te zoeken.