Wetenschappers ontdekken het geheim van de 'onsterfelijke kwal'

Het geheim tot onsterfelijkheid en de sleutel om veroudering tegen te gaan, houdt de mens al zijn hele bestaan bezig. Spaanse wetenschappers staan nu mogelijk één stap dichter bij het begrijpen van hoe we onze onvermijdelijke aftakeling kunnen tegenhouden dankzij een doodgewone kwal.

Foto: dr. Karen J. Osborn / Wikimedia

Een groep Spaanse wetenschappers heeft een studie gepubliceerd waarin ze uitleggen hoe ze de genetische code van de onsterfelijke kwal hebben ontcijferd. Dit bijzondere wezen kan terugkeren naar een jongere toestand na het bereiken van volwassenheid.

Maria Pascual-Torner, Victor Quesada en hun collega's van de Universiteit van Oviedo publiceerden hun studie over het onderwerp in het tijdschrift Proceedings of the National Academy of Sciences.

De groep wetenschappers bracht de genetische sequentie van de Turritopsis dohrnii met succes in kaart. Dat is de enige kwal waarvan bekend is dat hij na seksuele voortplanting opnieuw een larve wordt.

Foto: Bachware / Wikimedia

Op het eerste gezicht lijkt de Turritopsis dohrnii op andere soorten kwallen, omdat hij ook een tweedelige levenscyclus heeft.

Alle kwallen beginnen hun leven als larven die ronddrijven tot ze zich vasthechten aan de zeebodem en veranderen in spruitvormige poliepen.

Foto: Zina Deretsky, National Science Foundation / Wikimedia

Langzaam klonen deze kleine bodembewoners zichzelf tot sedentaire, gestapelde kolonies die uiteindelijk afbreken in de vrijzwemmende kwallen die velen van ons vrezen op het strand.

Voor veel kwallen is dit het begin van het einde als ze uit zichzelf afbreken.

De wetenschappers van de Universiteit van Oviedo wijzen erop dat verschillende soorten kwallen veroudering tot op zekere hoogte kunnen omkeren tot het larvale stadium, maar dat de meerderheid dit niet meer kan zodra ze geslachtsrijp zijn.

In dit opzicht is de Turritopsis dohrnii uniek, waardoor hij de bijnaam de 'onsterfelijke kwal' heeft gekregen.

Als de omgeving te ruig wordt of de Turritopsis dohrnii gewond raakt, kan hij zijn lichaam laten smelten in een amorfe cyste, zich opnieuw vasthechten aan de zeebodem en weer veranderen in een poliep.

Zoals het tijdschrift New Scientist aangeeft, kan de Turritopsis dohrnii verbazend genoeg "de cyclus oneindig herhalen om de dood door ouderdom te omzeilen. "

De Spaanse wetenschappers bestudeerden hoe de Turritopsis dohrnii verschilt van zijn naaste neef de Turritopsis rubra (foto) door hun genetische sequenties te vergelijken.

Foto: Tony Wills / Wikimedia

De auteurs van de studie ontdekten dat de Turritopsis dohrnii beter is in het kopiëren en herstellen van zijn DNA dan andere kwallen door variaties in zijn genoom.

Foto: screenshot, YouTube, Animal Educate

De wetenschappers ontdekten ook dat de Turritopsis dohrnii twee keer zoveel genen had die verband houden met DNA-herstel en -bescherming.

Foto: Warren Umoh / Unsplash

Bovendien is de Turritopsis dohrnii ook veel beter in het behouden van zijn telomeren, de uiteinden van zijn chromosomen, die bij mensen en andere organismen de neiging hebben om korter te worden met de jaren.

Foto: screenshot YouTube, Real Science

Tijdens hun studie bepaalden de wetenschappers precies hoe de Turritopsis dohrnii erin slaagde terug te keren naar de poliepvorm door de actieve genen tijdens de omgekeerde metamorfose te identificeren.

Ze ontdekten dat deze specifieke kwalsoort ontwikkelingsgenen "uitschakelde" of ze het zwijgen oplegde, zodat hij kon terugkeren naar zijn meer primitieve staat en tegelijkertijd ontwikkelende cellen opnieuw kon activeren.

Het hoofd van de studie, Maria Pascual-Torner, zegt dat de combinatie van deze twee genetische wijzigingen de onsterfelijke kwal beschermt tegen de tand des tijds.

Foto: screenshot YouTube, Real Science

Deze ontdekking is fascinerend, maar wetenschappers zijn nog ver verwijderd van de sleutel of het wondermiddel tegen veroudering.

Maar, zoals de auteurs van deze wetenschappelijke paper aangeven, zou de identificatie van deze genen nuttig kunnen zijn in de menselijke geneeskunde.

Misschien kunnen ze bijdragen tot de ontwikkeling van regeneratieve medicijnen of artsen helpen leeftijdsgebonden ziektes zoals neurodegeneratie beter te begrijpen.

Maria Pascual-Torner zegt: "De volgende stap is het bestuderen van deze genvarianten bij muizen of mensen."